Może nam to coś przypomina?

Od 11 listopada media zdominowane są przez tematykę niefortunnych obchodów Święta Niepodległości w Warszawie. Są projekty ustaw, są pierwsi skazani, są dyskusje i rozmowy, które mają odpowiedzieć dlaczego?
Ja przedstawiam dziś wiersz Ludwika Jerzego Kerna, który nam może da jakieś skojarzenia, bądź nasunie właściwą odpowiedź.
                       DZIEŃ CHULIGANA
Obojentnie, jak jezd na dworze,
My zawsze wstajem
W lewym humorze.

Najpierw wionche puszczamy matuli,
Co jezd, ropucho,
W gardle mnie sucho,
A tyś jeszcze nie przyniesła ćwiartuli?!

Potem półbuty kładziem
I nie żegnając się z mamom,
Idziem się spotkać z Kazikiem
Lub Władziem,
Żeby se trochę postać przed bramom.

Stojem tak sobie i stojem.
Nikogo my się nie bojem.
Tylko nam nudno, no nie?
O, wraca ze szkoły chłopię...
No to co?
No to mu dokopiem.
Niech wie.

Z przeciwka idzie dziwka.
A na co ji ta grzywka?
Kaziu, zajmuj się paniom...
Przyhamuj, najmilsza z blondul,
Zrobim ci ondul.
Bendziesz, k..., jak anioł.

No to my mieli ubaw z tom dziwkom,
A potem my poszli do kiosku na piwko.
Piwko wypilim,
Odbilim uszka
I zaprawilim jednego staruszka.
Całkiem dla hecy,
Bez powodu.

A potem spod kiosku my dali chodu
I w parku
W czwórkie (bo doszedł Sławek)
Przerobili my parę ławek.

A jak my lali,
Jak my łamali,
To wszystkie inne ludzie pryskali.
Bo między Bugiem a Odromnysom
To najważniejsze ze wszystkich - my som!

Wiersz przepisany ze zbiorku wierszy Ludwika Jerzego Kerna pt. "Kolekcja"  z 1996roku.       Majka47